دلنوشتهایم

این همه رهرو شتافتند برنوای یاحسین         مهلتی مارا ده زینب تاکه گوییم یاحسین

ما ز دلدار حسینیم و فدای او شویم               گر نگاهی یار کند محو نگاه او شویم

گر خدالطفی دهدبردیده ی گریان ما           خاک پای اوشود این تن بی سامان ما

صد هزاران گل شکفتند در ره کوی حسین     گر شود ای جان دل من هم گل کوی حسین

هر نفس روز ها دلم سخت می تپدو بیقرار    ای حسین بن علی گر تونباشی دل شرار

گرلبت را تر کنی عالم شود یکسان تو          تا که نورانی کنند بردیده ی چشمان تو